wynduł (język wilamowski) edytuj

 
wynduł (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
vynduł
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pielucha[1][2]
odmiana:
(1.1) lp wynduł; lm wyndułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyndułkynd n
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Windel
uwagi:
źródła:
  1.   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
  2.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.