wylęganiec (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. pogard. nieślubne dziecko
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Częstokroć wylęgańców królewskich przeznaczano do stanu duchownego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bękart
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyląg mrz, wylęg mrz, wylęgarka ż, wylęgarnia ż, wylęgarnictwo n
czas. ląc się ndk., lęgnąć się ndk., wyląc się dk., wylęgać się ndk., wylęgnąć się dk.
przym. lęgowy, wylęgły
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wylęgać + -aniec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wylęganiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.