wylęganiec
wylęganiec (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wylęganiec wylęgańcy dopełniacz wylęgańca wylęgańców celownik wylęgańcowi wylęgańcom biernik wylęgańca wylęgańców narzędnik wylęgańcem wylęgańcami miejscownik wylęgańcu wylęgańcach wołacz wylęgańcu wylęgańcy depr. M. i W. lm: (te) wylęgańce[1]
- przykłady:
- (1.1) Częstokroć wylęgańców królewskich przeznaczano do stanu duchownego.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bękart
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyląg mrz, wylęg mrz, wylęgarka ż, wylęgarnia ż, wylęgarnictwo n
- czas. ląc się ndk., lęgnąć się ndk., wyląc się dk., wylęgać się ndk., wylęgnąć się dk.
- przym. lęgowy, wylęgły
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „wylęganiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.