wykrzaczyć (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[vɨˈkʃat͡ʃɨt͡ɕ], AS[vykšačyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wykrzaczać)

(1.1) środ. pot. inform. spowodować krytyczny błąd w programie

czasownik zwrotny dokonany wykrzaczyć się (ndk. wykrzaczać się)

(2.1) środ. pot. inform. o programie: przestać działać z powodu błędu krytycznego
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(2.1) Firefox się wykrzaczył.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zawiesić
(2.1) zawiesić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykrzaczenie, niewykrzaczenie, wykrzaczanie, niewykrzaczanie
czas. wykrzaczać (się)
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: