wykorzenienie

wykorzenienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨkɔʒɛ̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [vykožẽńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wykorzenić

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wykorzenienie
dopełniacz	wykorzenienia
celownik	wykorzenieniu
biernik	wykorzenienie
narzędnik	wykorzenieniem
miejscownik	wykorzenieniu
wołacz	wykorzenienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wykorzenić dk., wykorzeniać ndk.

rzecz. wykorzenianie n, korzennictwo n, korzeń mrz

przym. korzeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) erradicación ż, desarraigo m
• nowogrecki: (1.1) ξερίζωμα n, εκρίζωση ż

źródła: