wykidajło (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pracownik pilnujący porządku w (często podrzędnym) lokalu rozrywkowym lub gastronomicznym
(1.2) gw. wojsk. dowódca grupy spadochroniarzy przeznaczonej do zrzutu z samolotu[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
(1.1) Zaczęli rozmawiać i rozmawiali tak do rana, wypijając jeden drink za drugim. Dziewczyna zdążyła się znudzić i wymknęła się z knajpy, ale żaden z panów tego nie zauważył. O świcie wyrzucili ich ochroniarze. Ponoć wysportowany McConaughey stanął w obronie Philipsa, którego jeden z wykidajłów potraktował bardzo brutalnie.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) wykidajło w dyskotece / knajpie / klubie nocnym / nocnym lokalu
synonimy:
(1.1) bramkarz, ochroniarz, selekcjoner
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wykidać z prasł. *kydati, prasł. *kydajǫ 'rzucać, rozrzucać, rozsypywać'[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ludwika Jochym-Kuszlikowa, Argotyzmy pochodzenia rosyjskiego we współczesnym języku polskim, Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis, Folia 6 Studia Linguistica I (2002), rep.up.krakow.pl, data dostępu: 27-12-2019
  2. 2,0 2,1   Hasło „wykidajło” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. Cosmopolitan, nr 9, Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.