wyjść z wprawy
wyjść z wprawy (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈvɨjɕʨ̑ ˈs‿fpravɨ], AS: [vyi ̯ść s‿fpravy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• przyim. nie tw. syl.
- znaczenia:
związek frazeologiczny
- (1.1) stracić umiejętność robienia czegoś
- przykłady:
- (1.1) 2 lutego 1936 próbował popełnić samobójstwo (…), ale źle wykonał stryczek i został w porę odcięty i uratowany przez przypadkowych przechodniów. Mimo to zapowiedział, iż zamierza po raz kolejny targnąć się na swoje życie: „Trudno, wyszedłem już z wprawy, bo dawno nie wieszałem, ale za drugim razem zrobię to na sobie lepiej”.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) essere fuori esercizio
- źródła: