wydatkować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌvɨdatˈkɔvat͡ɕ], AS[vydatkovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) książk. wydawać/wydać pieniądze, dokonywać wydatku
(1.2) przen. zużywać/zużyć
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Na remonty budynków mieszkalnych wydatkowano 46 mln , zakończono 3 remonty kompleksowe oraz 4 częściowe[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydatek m, wydanie n, wydawanie n, wydatkowanie n
czas. wydawać, wydać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wydawać
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zużywać
źródła:
  1. (saw), Dziennik Polski, 1980, Narodowy Korpus Języka Polskiego.