wycierać (język polski) edytuj

 
marynarz wyciera (1.1) coś
 
ktoś wyciera (1.1) ręce
wymowa:
IPA[vɨˈʨ̑ɛraʨ̑], AS[vyćerać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wytrzeć)

(1.1) usuwać z czegoś nalot lub osad przez pocieranie

czasownik zwrotny niedokonany wycierać się (dk. wytrzeć się)

(2.1) ulegać zużyciu przez tarcie
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wycierusy nmos, wycieraczka ż, wycieranie n
czas. obcierać, wytrzeć, trzeć ndk., scierać ndk., nacierać ndk., natrzeć dk., pocierać ndk., potrzeć dk., rozcierać ndk., rozetrzeć dk.
przym. cierny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: