wyśmiać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɨɕmʲjäʨ̑], AS[vyśmʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyśmiewać)

(1.1) aspekt dokonany od: wyśmiewać
odmiana:
(1.1) zob. wyśmiewać
przykłady:
(1.1) Wiedzieli, że się nie poskarży, bo mąż i synowie wyśmieją[1].
(1.1) Wzniosłość człowieczeństwa ulega zniweczeniu, a jego patos zostaje wyśmiany[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyśmianie n, wyśmiewanie n, uśmiech m
czas. wyśmiewać ndk., śmiać się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyśmiewać
źródła:
  1. Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1966, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jerzy Adamski, Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.