wujostwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vuˈjɔstfɔ], AS[vui ̯ostfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy[1]

(1.1) wuj z żoną
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wujostwo przychodzą do nas co niedzielę.
(1.1) Idziemy dziś na obiad do wujostwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) drodzy wujostwo
synonimy:
(1.1) wujkowie[3]; przest. wujowie[4]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) małżeństwo
hiponimy:
holonimy:
(1.1) rodzina
meronimy:
(1.1) ciotka, wujek
wyrazy pokrewne:
rzecz. wujkowie m, wujowie m, wuj m, wujo m, wujcio m, wujko m, wujek m, wujaszek m, wujenka ż, wujanka ż, wujna ż, wujka ż, wujeneczka ż, wujeczny m, wujeczna ż
przym. wujkowy, wujowski, wujowy, wujaszkowy, wujeczny, wujczony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wuj + -ostwo[5]
uwagi:
(1.1) Niektóre słowniki[1] podają informację o braku liczby mnogiej dla tego rzeczownika, jednak ze względu na łączenie się z czasownikami w liczbie mnogiej część językoznawców uważa je za plurale tantum[6][7].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „wujostwo” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „wujostwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „wujkowie” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „wujowie” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 124.
  6.   Porada „blm czy blp?” w: Poradnia językowa PWN.
  7. Hasło „Przyszli drodzy wujostwo (a nie: drogie wujostwo)” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.