wujenka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[vuˈjɛ̃nka], AS[vui ̯nka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. żona wuja (brata matki)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To byli stryjostwo mojego tatki, a pani Rudecka jest moją wujenką, wprawdzie nie rodzoną, zawsze jednak pokrewieństwo[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wujna, gw. wujanka, gw. wujka, ciocia, ciotka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wujowie mos, wujek m, wujcio m, wujostwo m, wujna ż, wujaszek m, wujanka ż, wuj m, wujka ż, wujko m, wujo m, wujeczny m, wujeczna ż
zdrobn. wujeneczka ż
przym. wujkowy, wujeczny, wujowski, wujaszkowy, wujowy, wujczony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. stryjenka
tłumaczenia:
źródła:
  1. S. Żeromski Wierna rzeka