wymowa:
IPA[vuˈjaʃɛk], AS[vui ̯ašek] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pieszcz. wuj
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wujaszek zawsze przynosił cukierki i opowiadał ciekawe historie.
(1.1) Poczciwy wujaszek, tak o wszystkim pamięta, tak się wszystkim zajmuje! (M. Bałucki: Dom otwarty)
(1.1) Kochany wujaszek miał serduszko gorące (A. Abrahamowicz: Jego zasady)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wujcio, wujek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wujek m, wujcio m, wujko m, wuj m, wujo m, wujostwo m, wujowie mos, wujenka ż, wujanka ż, wujna ż, wujka ż, wujeneczka ż, wujeczny m, wujeczna ż
przym. wujkowy, wujowski, wujowy, wujaszkowy, wujeczny
związki frazeologiczne:
dobry wujaszekgdyby ciocia miała wąsy, toby był wujaszek
etymologia:
pol. wuj + -aszek[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 122.