wtrącić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈftrɔ̃ɲʨ̑iʨ̑], AS[ftrõńćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: wtrącać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) - Nie sądzę - wtrącił grzecznie Kloss - bym naprawdę mógł być użyteczny[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtrącenie n, wtrącanie
czas. wtrącać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wtrącać
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.