wtargnąć

wtargnąć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) nagle przedostać się gdzieś niezgodnie z oczekiwaniami

odmiana:

przykłady:

(1.1) Grupa nietrzeźwych osób wtargnęła na teren ogrodu zoologicznego przez dziurę w płocie, a potem dźgała kijem tygrysy.

(1.1) Przez okno wtargnęli do budynku, w którym znajdują się kasy, księgarnia, poczta i bankomat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wtargnięcie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) invade
• francuski: (1.1) envahir, faire irruption
• hiszpański: (1.1) irrumpir
• niemiecki: (1.1) eindringen, einmarschieren
• włoski: (1.1) invadere, irrompere

źródła: