wszechpotężny (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. taki, który odznacza się nieograniczoną potęgą
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wszechpotęga ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wszech- + potężny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wszechpotężny” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 46, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 221.