Wikisłownik

wszechmoc

wszechmoc (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przymiot tego, kto posiada nieograniczoną moc
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwszechmocwszechmoce
dopełniaczwszechmocywszechmocy
celownikwszechmocywszechmocom
biernikwszechmocwszechmoce
narzędnikwszechmocąwszechmocami
miejscownikwszechmocywszechmocach
wołaczwszechmocywszechmoce
przykłady:
(1.1) Bóg potrafi uczynić wszystko, chyba że sam nałożył sobie granice działania, np. w odniesieniu do wolnych stworzeń, których nie chce zmuszać swoją wszechmocą do dobrego działania[1].
(1.1) Polski myśliciel traktował scjentyzm jako zabobon o wszechmocy poznawczej nauki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) omnipotencja, wszechpotęga, wszechwładza
antonimy:
(1.1) niemoc
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wszechmogący mos, wszechmocność ż
przym. wszechmocny, wszechmogący
przysł. wszechmocnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wszech- + moc
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ z Internetu
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wszechmoc&oldid=8288106”