wstręciuch

wstręciuch (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pejor. lub niekiedy żart. osoba niemiła, wywołująca niechęć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wstręciuch	wstręciuchy
dopełniacz	wstręciucha	wstręciuchów
celownik	wstręciuchowi	wstręciuchom
biernik	wstręciuch	wstręciuchy
narzędnik	wstręciuchem	wstręciuchami
miejscownik	wstręciuchu	wstręciuchach
wołacz	wstręciuchu	wstręciuchy
ndepr. M. i W. lm: (ci) rzad. wstręciuchowie

przykłady:

(1.1) Stało się to zaraz po tym, jak po raz kolejny usłyszałem w telewizji, że głównym zadaniem policji jest od jakiegoś czasu łapanie tych wstręciuchów, którzy jeżdżą samochodami bez zapiętych pasów bezpieczeństwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obrzydliwiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wstręt m, wstrętność ż

zdrobn. wstręciuszek m

forma żeńska wstręciucha ż

przym. wstrętny

przysł. wstrętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wstrętny + -uch

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: