współistnienie
współistnienie (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od współistnieć
- (1.2) istnienie jednocześnie z czymś innym
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik współistnienie dopełniacz współistnienia celownik współistnieniu biernik współistnienie narzędnik współistnieniem miejscownik współistnieniu wołacz współistnienie
- przykłady:
- (1.2) Eli, pisarz uprawiający swój zawód po francusku i po malgasku, od lat bada warunki współistnienia dwóch języków.[1]
- (1.2) Temat współistnienia muzycznych tradycji kościelnych i świeckich jest dobrze widoczny w badaniach kulturoznawczych i muzykologicznych od ostatniej dekady XX w. w krajach europejskich postkomunistycznych.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) koegzystencja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. współistnieć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coexistence
- arabski: (1.1) تعايش m (ta'aayush)
- francuski: (1.1) coexistence ż
- interlingua: (1.1) coexistentia
- rosyjski: (1.1) сосуществование n
- słoweński: (1.1) sožitje n, sobivanje n
- włoski: (1.1) coesistenza ż
- źródła:
- ↑ Rzeczpospolita, nr 03.10, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ przedmowa Piotra Dahliga [w:] Traditional Musical Cultures in Central-Eastern Europe: Ecclesiastical and Folk Transmission, s. 10