wrzątek

wrzątek (język polski)

wrzątek (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvʒɔ̃ntɛk], AS: [vžõntek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ciecz (najczęściej woda) w stanie wrzenia (zamieniania się w parę)

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wrzątek
dopełniacz	wrzątku
celownik	wrzątkowi
biernik	wrzątek
narzędnik	wrzątkiem
miejscownik	wrzątku
wołacz	wrzątku

przykłady:

(1.1) Żeby herbata była smaczna, należy zalać ją wrzątkiem i odczekać kilka minut.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zalać herbatę wrzątkiem • oparzyć się wrzątkiem • sparzyć coś wrzątkiem

synonimy:

(1.1) ukrop, war, reg. białost. kipiatok

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) woda

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrzenie n, warząchew ż

czas. wrzeć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) o wodzie boiling water
• białoruski: (1.1) кіпень m, вар m
• bułgarski: (1.1) o wodzie вряла вода ż
• duński: (1.1) o wodzie kogende vand n
• esperanto: (1.1) bolo, bolaĵo, o wodzie bolakvo
• islandzki: (1.1) o wodzie sjóðandi vatn n
• japoński: (1.1) お湯 (おゆ, oyu)
• niemiecki: (1.1) o wodzie kochendes Wasser n
• rosyjski: (1.1) кипяток m
• ukraiński: (1.1) кип'яток m

źródła: