wronka

wronka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvrɔ̃nka], AS: [vrõnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: wrona

(1.2) kulin. napój z kawy, herbaty i śmietanki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wronka	wronki
dopełniacz	wronki	wronek
celownik	wronce	wronkom
biernik	wronkę	wronki
narzędnik	wronką	wronkami
miejscownik	wronce	wronkach
wołacz	wronko	wronki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wronka leci / lata / fruwa / dziobie

(1.2) zrobić / pić / pijać wronkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptaszek

(1.2) napój

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.2) woda, kawa, herbata, śmietanka

wyrazy pokrewne:

rzecz. wroniec mzw/mrz, wrona ż, wronię n, Wronka ż, Wronki nmos

przym. wroni

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. wrona + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wrona

źródła: