wreck

wreck (język angielski)

wreck (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈɹɛk/, SAMPA: /"rEk/

wymowa amerykańska^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wrak

czasownik

(2.1) uszkodzić (coś w taki sposób, aby nie można było tego naprawić)

(2.2) ruinować, zniszczyć

(2.3) zniszczyć statek uderzając nim w coś

odmiana:

(1) lp wreck; lm wrecks

(2) wreck, wrecked, wrecked, wrecks, wrecking

przykłady:

(1.1) The fun part of our Diving School is diving wrecks. → Ciekawą częścią naszych zajęć z nurkowania jest oglądanie wraków.

(2.1) He wrecked his new car. → Zniszczył swój nowy samochód.

(2.1) Many houses were wrecked by the flood. → Wiele domów zostało zniszczonych przez powódź.

(2.2) Bad weather wrecked my sailing plans. → Zła pogoda zrujnowała moje plany żeglowania.

(2.3) The ship was wrecked off the coast of Poland. → Statek rozbił się u wybrzeży Polski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) ruin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrecker, wreckage, wrecking

przym. wrecked

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: