wpółmartwy

wpółmartwy (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) nie całkiem martwy; o znikomych oznakach życia; ledwie żywy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wpółmartwy		wpółmartwa	wpółmartwe	wpółmartwi	wpółmartwe
dopełniacz	wpółmartwego		wpółmartwej	wpółmartwego	wpółmartwych
celownik	wpółmartwemu		wpółmartwej	wpółmartwemu	wpółmartwym
biernik	wpółmartwego	wpółmartwy	wpółmartwą	wpółmartwe	wpółmartwych	wpółmartwe
narzędnik	wpółmartwym		wpółmartwą	wpółmartwym	wpółmartwymi
miejscownik	wpółmartwym		wpółmartwej	wpółmartwym	wpółmartwych
wołacz	wpółmartwy		wpółmartwa	wpółmartwe	wpółmartwi	wpółmartwe
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. na wpół martwy, półmartwy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wpół- + martwy

uwagi:

tłumaczenia:

• nowogrecki: (1.1) μισοπεθαμένος

źródła: