Wikisłownik

wokabularz

wokabularz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌvɔkaˈbulaʃ], AS: [vokabulaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. słownik
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwokabularzwokabularze
dopełniaczwokabularzawokabularzy / wokabularzów[1][2]
celownikwokabularzowiwokabularzom
biernikwokabularzwokabularze
narzędnikwokabularzemwokabularzami
miejscownikwokabularzuwokabularzach
wołaczwokabularzuwokabularze
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: słownik
źródła:
  1. ↑   Hasło „wokabularz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „wokabularz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wokabularz&oldid=7870854”