wojak

wojak (język polski)

wojacy (1.1)

wojak (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈvɔjak], AS: [voi ̯ak]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. żart. żołnierz, zwykle doświadczony

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. Sturnella, ptak z rodziny kacykowatych; zob. też Sturnella w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wojak	wojacy
dopełniacz	wojaka	wojaków
celownik	wojakowi	wojakom
biernik	wojaka	wojaków
narzędnik	wojakiem	wojakami
miejscownik	wojaku	wojakach
wołacz	wojaku	wojacy
depr. M. i W. lm: (te) wojaki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wojak	wojaki
dopełniacz	wojaka	wojaków
celownik	wojakowi	wojakom
biernik	wojaka	wojaki
narzędnik	wojakiem	wojakami
miejscownik	wojaku	wojakach
wołacz	wojaku	wojaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wojskowy, żołnierz; gw. (Górny Śląsk) wojok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wojsko n, wojska nmos, wojna ż, wojenka ż, wojskowy m, wojski m, wojaczka ż, wojowanie n, zawojowanie n, zwojowanie n, wywojowanie n, wojskowość ż

zdrobn. wojaczek m

czas. wojować ndk., zawojować dk., zwojować dk., wywojować dk.

przym. wojskowy, wojenny, wojujący

przysł. wojskowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żołnierz

• angielski: (2.1) meadowlark
• litewski: (1.1) kareiva
• włoski: (1.1) spada ż

źródła: