wnioskodawca

wnioskodawca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲɲɔskɔˈdafʦ̑a], AS: [vʹńoskodafca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto wnioskuje, składa wniosek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wnioskodawca	wnioskodawcy
dopełniacz	wnioskodawcy	wnioskodawców
celownik	wnioskodawcy	wnioskodawcom
biernik	wnioskodawcę	wnioskodawców
narzędnik	wnioskodawcą	wnioskodawcami
miejscownik	wnioskodawcy	wnioskodawcach
wołacz	wnioskodawco	wnioskodawcy

przykłady:

(1.1) Wnioskodawca powinien wyrazić zgodę na przetwarzanie danych osobowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ims. wnioskujący, petent

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

forma żeńska wnioskodawczyni

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wniosek + dawca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) applier, proposer
• białoruski: (1.1) аўтар прапановы m
• duński: (1.1) ansøger w, forslagsstiller w
• hiszpański: (1.1) ponente m, proponente m, solicitante m
• niemiecki: (1.1) Antragsteller m
• nowogrecki: (1.1) αιτών m, καταθέτης m, αιτούμενος m
• rosyjski: (1.1) заявитель m, автор предложения m

źródła: