wiolonczelowy

wiolonczelowy (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) muz. związany z wiolonczelą; grany na wiolonczeli

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wiolonczelowy		wiolonczelowa	wiolonczelowe	wiolonczelowi	wiolonczelowe
dopełniacz	wiolonczelowego		wiolonczelowej	wiolonczelowego	wiolonczelowych
celownik	wiolonczelowemu		wiolonczelowej	wiolonczelowemu	wiolonczelowym
biernik	wiolonczelowego	wiolonczelowy	wiolonczelową	wiolonczelowe	wiolonczelowych	wiolonczelowe
narzędnik	wiolonczelowym		wiolonczelową	wiolonczelowym	wiolonczelowymi
miejscownik	wiolonczelowym		wiolonczelowej	wiolonczelowym	wiolonczelowych
wołacz	wiolonczelowy		wiolonczelowa	wiolonczelowe	wiolonczelowi	wiolonczelowe
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiolonczela ż, wiolonczelista mos, wiolonczelistka ż, czelista mos, czelistka ż, wiola ż

przym. wiolinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) виолончельный
• słowacki: (1.1) violončelový
• ukraiński: (1.1) віолончельний

źródła: