wioślarstwo
wioślarstwo (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [vʲjɔ̇ɕˈlarstfɔ], AS: [vʹi ̯ȯślarstfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) sport. dyscyplina sportowa obejmująca wyścigi sportowych łodzi wiosłowych; zob. też wioślarstwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wioślarstwo wioślarstwa dopełniacz wioślarstwa wioślarstw celownik wioślarstwu wioślarstwom biernik wioślarstwo wioślarstwa narzędnik wioślarstwem wioślarstwami miejscownik wioślarstwie wioślarstwach wołacz wioślarstwo wioślarstwa
- przykłady:
- (1.1) Wioślarstwo polega na wprawianiu łodzi w ruch przy pomocy dwóch wioseł z jednym piórem, opartych na dulkach.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) sport wodny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wiosło n, wioślarz mos, wioślarka ż, wiosłowanie n
- czas. wiosłować ndk.
- przym. wioślarski, wiosłowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rowing
- baskijski: (1.1) arraunketa
- białoruski: (1.1) веславанне n, вяслярны спорт m
- czeski: (1.1) veslování n
- duński: (1.1) roning w
- esperanto: (1.1) remado
- francuski: (1.1) aviron m
- hiszpański: (1.1) remo m
- kataloński: (1.1) rem m
- łotewski: (1.1) airēšana ż
- niderlandzki: (1.1) roeien n
- niemiecki: (1.1) Rudern n
- nowogrecki: (1.1) κωπηλασία ż
- rosyjski: (1.1) гребля ż
- szwedzki: (1.1) rodd w
- węgierski: (1.1) evezés
- włoski: (1.1) canottaggio m
- źródła: