wioślarski

wioślarski (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący wioślarstwa i wioślarzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wioślarski		wioślarska	wioślarskie	wioślarscy	wioślarskie
dopełniacz	wioślarskiego		wioślarskiej	wioślarskiego	wioślarskich
celownik	wioślarskiemu		wioślarskiej	wioślarskiemu	wioślarskim
biernik	wioślarskiego	wioślarski	wioślarską	wioślarskie	wioślarskich	wioślarskie
narzędnik	wioślarskim		wioślarską	wioślarskim	wioślarskimi
miejscownik	wioślarskim		wioślarskiej	wioślarskim	wioślarskich
wołacz	wioślarski		wioślarska	wioślarskie	wioślarscy	wioślarskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Związek Sokolstwa Polskiego, tradycyjnie uprawiający gimnastykę zbiorową, zaczął także formować sekcje wioślarskie, kolarskie, jeździeckie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiosło n, wioślarstwo n, wioślarz m, wioślarka ż, wiosłowanie n

czas. wiosłować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вяслярны
• kaszubski: (1.1) wioslarsczi
• rosyjski: (1.1) гребной

źródła: