winyl (język polski) edytuj

 
winyl (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja zawierająca rodniki powstałe poprzez oderwanie atomów wodoru od cząsteczek etenu
(1.2) pot. muz. płyta winylowa
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pierwsze krążki z winylu trafiły na rynek w połowie XX wieku.
(1.2) Marcel kocha trzeszczące winyle odziedziczone po swoim dziadku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chlorek / octan / polichlorek / polifluorek / walerianian winylu
(1.2) kolekcja / kolekcjonowanie / odtwarzacz / słuchanie winyli
synonimy:
(1.2) płyta winylowa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) substancja
(1.2) płyta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diwinyl mrz
przym. winylowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Vinyl[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „winyl” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.