wintern

wintern (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈvɪntɐn]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) rzad. meteorol. zanosić się na zimę, nadchodzić, być (o zimie)

odmiana:

(1.1) wintern (wintert), winterte, gewintert (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wintern n, Winter m

przym. winterlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Czasownik wintern, podobnie jak regnen, schneien itp., występuje tylko w 3. os lp.

źródła: