winogrodniczka
winogrodniczka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌvʲĩnɔɡrɔdʲˈɲiʧ̑ka], AS: [vʹĩnogrodʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba płci żeńskiej zajmująca się uprawą winnicy
- (1.2) specjalistka w zakresie winogrodnictwa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik winogrodniczka winogrodniczki dopełniacz winogrodniczki winogrodniczek celownik winogrodniczce winogrodniczkom biernik winogrodniczkę winogrodniczki narzędnik winogrodniczką winogrodniczkami miejscownik winogrodniczce winogrodniczkach wołacz winogrodniczko winogrodniczki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) z zamiłowania winogrodniczka • być winogrodniczką
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. winogrodnictwo n
- forma męska winogrodnik mos
- przym. winogrodniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: winogrodnik
- czeski: (1.1) vinohradnice ż; (1.2) vinohradnice ż
- hiszpański: (1.1) viticultora ż; (1.2) viticultora ż
- słowacki: (1.1) vinohradníčka ż; (1.2) vinohradníčka ż
- źródła: