winegret (język polski) edytuj

 
winegret (1.2)
wymowa:
IPA[vʲĩnɛˈɡrɛt], AS[vʹĩnegret], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na ost.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. sos sałatkowy przygotowany z oliwy i octu (najlepiej winnego) z dodatkiem soli, cukru, musztardy, cytryny i innych przypraw; zob. też winegret w Wikipedii
(1.2) kulin. sałata lub sałatka z sosem winegret (1.1)
odmiana:
(1.1-2) nieodm., lub
przykłady:
(1.1) Wolę sałatę z winegretem niż ze śmietaną.
(1.2) Jako przystawkę podano winegret.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. vinaigrette[1] od franc. vinaigre (ocet)[2]
uwagi:
(1) zwykle w lp
(1) inna pisownia vinaigrette
(1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „winegret” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „winegret” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.