wilnis

wilnis (język nowopruski)

wilnis (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) marynarka, żakiet

(1.2) icht. miętus

przymiotnik

(2.1) wełniany

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wilnis	wilnei
dopełniacz	wilnes	wilnin
celownik	wilņu	wilnemans
biernik	wilnin	wilnins

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wilnis	wilnēi
dopełniacz	wilnes	wilnin
celownik	wilņu	wilnemmans
biernik	wilnin	wilnins

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	wilnis	wilni	wilni	wilnei	wilnis	wilnei
dopełniacz	wilnis	wilnis	wilnis	wilnin	wilnin	wilnin
celownik	wilnismu	wilnei	wilnismu	wilnimans	wilnimans	wilnimans
biernik	wilnin	wilnin	wilni	wilnins	wilnins	wilnins
formy zaimkowe przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik wilnisis stāi wilnei stan wilni stāi wilnei stās wilnis stāi wilnei dopełniacz wilnisis wilnisis wilnisis wilninin wilninin wilninin celownik stesmu wilnin stessei wilnin stesmu wilnin stēimans wilnins stēimans wilnins stēimans wilnins biernik wilninin wilninin stan wilni wilninins wilninins wilninins
Stopień wyższy: wilneisis, stopień najwyższy: ukawilneisis, ukawilnis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1)

rzecz. wilna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: