wilnianka
wilnianka (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Wilna[1]
- (1.2) kobieta pochodząca z Wilna, urodzona w Wilnie
- odmiana:
- (1.1-2)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilnianka wilnianki dopełniacz wilnianki wilnianek celownik wilniance wilniankom biernik wilniankę wilnianki narzędnik wilnianką wilniankami miejscownik wilniance wilniankach wołacz wilnianko wilnianki
- przykłady:
- (1.1) Mam na imię Gražina, pracuję jako pielęgniarka i jestem wilnianką.
- (1.2) Jako wilnianka z urodzenia podczas okupacji była łączniczką i żołnierzem AK[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitna / znana wilnianka • szanowne wilnianki!
- (1.2) rodowita wilnianka • wilnianka z krwi i kości / od urodzenia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wilno n, Wilniuk m, wilniuk m, Wileńszczyzna ż, Wilnianin m, Wilnianka ż
- przym. wileński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wilnianin
- litewski: (1.1) vilnietė ż
- słowacki: (1.1) Vilniusanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 25.
- ↑ Hasło „wilnianka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ O nich warto pamiętać. Helena Pasierbska.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
