wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ochoczy, chętny, uczynny, dobrowolny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) ochoczo, chętnie, uczynnie, dobrowolnie
odmiana:
(1-2)
przykłady:
(1.1) Der Mannschaft fehlt es zudem an willigem Nachwuchs.Ponadto drużynie brakuje chętnego narybku.
(2.1) Die Untertanen leisteten dem neuen König willig Gehorsam.Poddani dobrowolnie okazali posłuszeństwo nowemu królowi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Willen m, Wille m, Willigkeit ż
czas. wollen
przym. willens
przyim. willen
tem. słow. -willg
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: