wilkołak (język polski) edytuj

 
wilkołak (1.1)
wymowa:
IPA[vʲilˈkɔwak], AS[vʹilkou̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) folk. człowiek, który może (częściowo albo w całości) zmienić się w wilka
(1.2) fant. człowiek, którego jedną z form jest wilk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oglądałem film, w którym młody chłopak zmienił się w wilkołaka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) człowiek-wilk, likantrop
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilkołactwo n
zdrobn. wilkołaczek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *vľ̥kodlakъ < prasł. *vľ̥kъ + *dlakawilk + sierść zwierzęca, zarost, pierwotnie zatemmający wilczą sierść[1]
uwagi:
(1.2) zobacz też: hienołak kojotołak lwołak panterołak wężołak
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.