wilamowski

wilamowski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲilãˈmɔfsʲci], AS: [vʹilãmofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Wilamowic koło Bielska-Białej

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. etnolekt z grupy zachodniej języków germańskich, którym posługiwali się mieszkańcy Wilamowic

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wilamowski		wilamowska	wilamowskie	wilamowscy	wilamowskie
dopełniacz	wilamowskiego		wilamowskiej	wilamowskiego	wilamowskich
celownik	wilamowskiemu		wilamowskiej	wilamowskiemu	wilamowskim
biernik	wilamowskiego	wilamowski	wilamowską	wilamowskie	wilamowskich	wilamowskie
narzędnik	wilamowskim		wilamowską	wilamowskim	wilamowskimi
miejscownik	wilamowskim		wilamowskiej	wilamowskim	wilamowskich
wołacz	wilamowski		wilamowska	wilamowskie	wilamowscy	wilamowskie

przykłady:

(1.1) Ocalmy wilamowską kulturę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wilamowicki

(2.1) wilamowicki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wilamowice nmos

przym. wilamowicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Wymysorys, Vilamovian, Wilamowicean
• kaszubski: (1.1) wilamòwsczi
• niemiecki: (1.1) wilmesaurisch; (2.1) Wilmesaurisch n
• wilamowski: (1.1) wymysiöeryś, wymysiöejer
• włoski: (1.1) vilamoviano

źródła: