wieszczbiarz
wieszczbiarz (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. osoba wieszcząca przyszłość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wieszczbiarz wieszczbiarze dopełniacz wieszczbiarza wieszczbiarzy / rzad. wieszczbiarzów celownik wieszczbiarzowi wieszczbiarzom biernik wieszczbiarza wieszczbiarzy / rzad. wieszczbiarzów narzędnik wieszczbiarzem wieszczbiarzami miejscownik wieszczbiarzu wieszczbiarzach wołacz wieszczbiarzu wieszczbiarze
- przykłady:
- (1.1) Szkoda, że tu niema mojego wieszczbiarza, onby mi wytłómaczył sen tej kobiety, sen też mój, który śniłem ja przed godziną[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wieszczba ż, wieszczbiarnia ż, wieszczbiarskość ż
- forma żeńska wieszczbiarka ż
- przym. wieszczbiarski
- przysł. wieszczbiarsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbiarz
- źródła:
- ↑ Bogumił Aspis, Z dramatu »Attyla« (wyd. 1893)