wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który odznacza się jakąś negatywną cechą rozwiniętą w najwyższym stopniu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wierutne kłamstwo • wierutna bzdura / brednia
synonimy:
(1.1) istny, skończony
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) całkowity
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. wierutnie
rzecz. wierutność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wierutny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.