wielkoczwartkowy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) rel. związany z Wielkim Czwartkiem, dotyczący Wielkiego Czwartku, odprawiany w Wielki Czwartek[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po liturgii wielkoczwartkowej Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ołtarza zwanego ciemnicą[3].
(1.1) Byliśmy na wielkoczwartkowym nabożeństwie upamiętniającym ostatnią wieczerzę.
(1.1) Po ceremoniach wielkoczwartkowych milkną wszystkie dzwony w kościołach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wielkoczwartkowa liturgianabożeństwo wielkoczwartkowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wielki Czwartek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wielko- + czwartkowy
uwagi:
(1.1) zobacz też: wielkopostnywielkotygodniowywielkopiątkowywielkosobotni
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wielkoczwartkowy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „wielkoczwartkowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. www.niedziela.pl