wieko (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvʲjɛkɔ], AS[vʹi ̯eko], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wierzchnia część skrzyni, trumny lub walizki stanowiąca jej zamknięcie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) wieko + D.
kolokacje:
(1.1) wieko skrzyni / trumny
synonimy:
(1.1) pokrywa, dekiel, klapa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. wieczko n
związki frazeologiczne:
Bóg ma skrzynię bez wieka, nakarmi każdego człowieka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1154.