wieżowiec
wieżowiec (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. bud. wolnostojący wielokondygnacyjny budynek o niewielkiej w stosunku do wysokości powierzchni podstawy; zob. też wieżowiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wieżowiec wieżowce dopełniacz wieżowca wieżowców celownik wieżowcowi wieżowcom biernik wieżowiec wieżowce narzędnik wieżowcem wieżowcami miejscownik wieżowcu wieżowcach wołacz wieżowcu wieżowce
- przykłady:
- (1.1) Podczas wycieczki do Japonii widziałem mnóstwo wieżowców.
- (1.1) Dwa tygodnie temu w wieżowcu zerwała się winda.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) drapacz chmur, punktowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) budynek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) wolkekrabber
- angielski: (1.1) skyscraper, tower block
- arabski: (1.1) ناطحة سحاب
- baskijski: (1.1) etxe orratz
- bułgarski: (1.1) висока сграда ż, висок блок m
- chiński standardowy: (1.1) 高层 (gāocéng)
- chorwacki: (1.1) soliter m
- czeski: (1.1) mrakodrap m
- duński: (1.1) højhus n, skyskraber w
- esperanto: (1.1) domturo, nubskrapulo, ĉielskrapanto
- estoński: (1.1) kõrghoone
- fiński: (1.1) tornitalo
- francuski: (1.1) gratte-ciel m
- hiszpański: (1.1) torre ż, rascacielos m
- holenderski: (1.1) torenflat m, torengebouw n, wolkenkrabber m
- indonezyjski: (1.1) rumah susun
- japoński: (1.1) 高層建築
- kaszubski: (1.1) wieżówc m
- kataloński: (1.1) gratacel m
- koreański: (1.1) 고층 건물
- litewski: (1.1) daugiaaukštis namas m
- łotewski: (1.1) augstceltne ż
- niemiecki: (1.1) Wolkenkratzer m, Hochhaus n
- norweski (bokmål): (1.1) høyblokk m/ż, høyhus n
- nowogrecki: (1.1) πολυόροφο κτήριο n, πολυκατοικία ż
- ormiański: (1.1) երկնաքեր
- portugalski: (1.1) arranha-céu m
- rosyjski: (1.1) небоскрёб m
- rumuński: (1.1) bloc-turn n
- słowacki: (1.1) mrakodrap m
- słoweński: (1.1) donebnik m, nebotičnik m
- szwedzki: (1.1) skyskrapa w
- turecki: (1.1) gökdelen
- węgierski: (1.1) felhőkarcoló
- wietnamski: (1.1) nhà cao tầng
- włoski: (1.1) grattacielo m
- źródła:
- ↑ Irena Bajerowa, Język ogólnopolski XX wieku, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, pod red. Jerzego Bartmińskiego, Wrocław 1993, s. 47.