wiciokrzew
wiciokrzew (język polski)
edytuj


- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. roślina z rodzaju Lonicera L.[1]; zob. też wiciokrzew w Wikipedii
- (1.2) ogrod. pnący podrodzaj wiciokrzewu (1.1), w odróżnieniu od formy zdrewniałej zwanej suchodrzewem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiciokrzew wiciokrzewy dopełniacz wiciokrzewu wiciokrzewów celownik wiciokrzewowi wiciokrzewom biernik wiciokrzew wiciokrzewy narzędnik wiciokrzewem wiciokrzewami miejscownik wiciokrzewie wiciokrzewach wołacz wiciokrzewie wiciokrzewy
- przykłady:
- (1.1) Wiciokrzewy to pnącza lub krzewy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wiciokrzew pomorski • wiciokrzew pospolity • wiciokrzew przewiercień • wiciokrzew siny
- synonimy:
- (1.1) suchodrzew
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) honeysuckle
- esperanto: (1.1) lonicero
- niemiecki: (1.1) Heckenkirsche ż, Geißblatt n
- nowogrecki: (1.1) αγιόκλημα n, αιγόκλημα n
- ukraiński: (1.1) жи́молость ż; (1.2) жи́молость ż
- włoski: (1.1) caprifoglio m
- źródła: