wiarołomność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cecha tego, co wiarołomne; cecha tych, którzy wiarołomni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) wiarołomność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdradzieckość, niewierność
antonimy:
(1.1) wierność
hiperonimy:
(1.1) nielojalność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiarołomstwo n, wiarołomca m, wiarołomny mos
przym. wiarołomny, wiarołomczy
przysł. wiarołomnnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wiarołomny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wiarołomność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „wiarołomność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.