wiórek

wiórek (język polski)

wiórki (1.1) drzewne

wymowa:

IPA: [ˈvʲjurɛk], AS: [vʹi ̯urek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mały, podłużny kawałek czegoś, zazwyczaj starty lub zestrugany

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiórek	wiórki
dopełniacz	wiórka	wiórków
celownik	wiórkowi	wiórkom
biernik	wiórek	wiórki
narzędnik	wiórkiem	wiórkami
miejscownik	wiórku	wiórkach
wołacz	wiórku	wiórki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiórki kokosowe • zetrzeć na wiórki

synonimy:

(1.1) płatek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiór m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zdrobn. pol. wiór + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shred
• hiszpański: (1.1) viruta ż
• nowogrecki: (1.1) ροκανίδι n
• rosyjski: (1.1) стружка ż
• włoski: (1.1) scheggia ż

źródła: