wesselintun
wesselintun (język nowopruski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) bawić, weselić, rozweselać[1]
- odmiana:
- (1.1)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wesselintun czas teraźniejszy wesselina wesselina wesselina wesselinimai wesselinitei wesselina czas przeszły wesselina wesselina wesselina wesselinamai wesselinatei wesselina tryb rozkazujący wesselinsei wesselinais wesselinsei wesselinimai wesselinaiti wesselinsei pozostałe formy czas perfekt asma wesselinuns/wesselinusi assei wesselinuns/wesselinusi ast wesselinuns/wesselinusi asmai wesselinusis/wesselinušas astei wesselinusis/wesselinušas ast wesselinusis/wesselinušas czas przyszły wīrst wesselinuns/wesselinusi wīrst wesselinuns/wesselinusi wīrst wesselinuns/wesselinusi wīrstmai wesselinusis/wesselinušas wīrstei wesselinusis/wesselinušas wīrst wesselinusis/wesselinušas tryb łączący wesselinlai wesselinlai wesselinlai wesselinlimai wesselinlitei wesselinlai imiesłów teraźniejszy czynny weselinānts imiesłów przeszły czynny wesselinuns imiesłów bierny wesselints
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wesseli ż, wesselisku ż
- przysł. wesselingi
- czas. wesselintun si
- przym. wessels
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „wesselintun” w: Mikkels Klussis [Letas Palmaitis], Słownik odbudowanego języka pruskiego: bazowy słownik polsko-pruski dla dalszego odrodzenia leksyki (dialekt sambijski), 2006, s. 200.