wesprzeć
wesprzeć (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. wspierać)
czasownik zwrotny dokonany wesprzeć się (ndk. wspierać się)
- (2.1) oprzeć się o coś, trzymać się czegoś
- (2.2) udzielić sobie wzajemnie pomocy, wspomóc się nawzajem
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja XI
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wesprzeć czas przyszły prosty wesprę wesprzesz wesprze wesprzemy wesprzecie wesprą czas przeszły m wsparłem wsparłeś wsparł wsparliśmy wsparliście wsparli ż wsparłam wsparłaś wsparła wsparłyśmy wsparłyście wsparły n wsparłom wsparłoś wsparło tryb rozkazujący niech wesprę wesprzyj niech wesprze wesprzyjmy wesprzyjcie niech wesprą pozostałe formy czas zaprzeszły m wsparłem był wsparłeś był wsparł był wsparliśmy byli wsparliście byli wsparli byli ż wsparłam była wsparłaś była wsparła była wsparłyśmy były wsparłyście były wsparły były n wsparłom było wsparłoś było wsparło było forma bezosobowa czasu przeszłego wsparto tryb przypuszczający m wsparłbym,
byłbym wsparłwsparłbyś,
byłbyś wsparłwsparłby,
byłby wsparłwsparlibyśmy,
bylibyśmy wsparliwsparlibyście,
bylibyście wsparliwsparliby,
byliby wsparliż wsparłabym,
byłabym wsparławsparłabyś,
byłabyś wsparławsparłaby,
byłaby wsparławsparłybyśmy,
byłybyśmy wsparływsparłybyście,
byłybyście wsparływsparłyby,
byłyby wsparłyn wsparłobym,
byłobym wsparłowsparłobyś,
byłobyś wsparłowsparłoby,
byłoby wsparłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m wsparty, niewsparty wsparci, niewsparci ż wsparta, niewsparta wsparte, niewsparte n wsparte, niewsparte imiesłów przysłówkowy uprzedni wsparłszy rzeczownik odczasownikowy wsparcie, niewsparcie - (2.1-2)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wesprzeć się czas przyszły prosty wesprę się wesprzesz się wesprze się wesprzemy się wesprzecie się wesprą się czas przeszły m wsparłem się wsparłeś się wsparł się wsparliśmy się wsparliście się wsparli się ż wsparłam się wsparłaś się wsparła się wsparłyśmy się wsparłyście się wsparły się n wsparłom się wsparłoś się wsparło się tryb rozkazujący niech się wesprę wesprzyj się niech się wesprze wesprzyjmy się wesprzyjcie się niech się wesprą pozostałe formy czas zaprzeszły m wsparłem się był wsparłeś się był wsparł się był wsparliśmy się byli wsparliście się byli wsparli się byli ż wsparłam się była wsparłaś się była wsparła się była wsparłyśmy się były wsparłyście się były wsparły się były n wsparłom się było wsparłoś się było wsparło się było forma bezosobowa czasu przeszłego wsparto się tryb przypuszczający m wsparłbym się,
byłbym się wsparłwsparłbyś się,
byłbyś się wsparłwsparłby się,
byłby się wsparłwsparlibyśmy się,
bylibyśmy się wsparliwsparlibyście się,
bylibyście się wsparliwsparliby się,
byliby się wsparliż wsparłabym się,
byłabym się wsparławsparłabyś się,
byłabyś się wsparławsparłaby się,
byłaby się wsparławsparłybyśmy się,
byłybyśmy się wsparływsparłybyście się,
byłybyście się wsparływsparłyby się,
byłyby się wsparłyn wsparłobym się,
byłobym się wsparłowsparłobyś się,
byłobyś się wsparłowsparłoby się,
byłoby się wsparłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m wsparty, niewsparty wsparci, niewsparci ż wsparta, niewsparta wsparte, niewsparte n wsparte, niewsparte imiesłów przysłówkowy uprzedni wsparłszy się rzeczownik odczasownikowy wsparcie się, niewsparcie się
- przykłady:
- (1.1) Bank dla doraźnej korzyści raczej zrujnuje przedsiębiorstwo, które kredytuje, niż wesprze je w trudnym okresie, licząc na przyszłe korzyści.[1]
- (2.1) Pośliznęła się nieco i w tem roztargnieniu / Na pana Tadeusza wsparła się ramieniu.[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- fałszem sobie źli pomagają, gdy się na prawdzie nie mogą wesprzeć
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wspierać
- rosyjski: (1.1) поддержать
- źródła:
- ↑ Jacek Żakowski, Słowo wstępne. Wszyscy będziemy prekariuszami, w: Guy Standing, Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, Warszawa, s. 13.
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz