wehikuł

wehikuł (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛˈxʲikuw], AS: [veχʹikuu̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żart. środek transportu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wehikuł	wehikuły
dopełniacz	wehikułu	wehikułów
celownik	wehikułowi	wehikułom
biernik	wehikuł	wehikuły
narzędnik	wehikułem	wehikułami
miejscownik	wehikule	wehikułach
wołacz	wehikule	wehikuły

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wehikuł czasu

synonimy:

(1.1) pojazd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

od franc. véhicule, a to od łac. vehiculum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vehicle, conveyance
• baskijski: (1.1) ibilgailu
• francuski: (1.1) véhicule m
• hiszpański: (1.1) vehículo
• interlingua: (1.1) vehiculo
• japoński: (1.1) 車
• łaciński: (1.1) vehiculum
• portugalski: (1.1) veículo m
• włoski: (1.1) veicolo m

źródła: