wege (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɛɡɛ], AS[vege]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. wegetariański, t. wegański

w użyciu rzeczownikowym, rodzaj męski i żeński

(2.1) pot. wegetarianin, wegetarianka, t. weganin, weganka
(2.2) pot. dopełnienie mięsa
odmiana:
nieodm.
przykłady:
(2.1) Udało mi się już zachęcić do bycia wege dwie koleżanki i mam zamiar dalej zachęcać ludzi do tego zdrowego stylu życia[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wege kuchnia / gotowanie
(2.1) być / zostać wege
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. weganin mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
skr. od pol. wegetariański, wegański, wegetarianin, weganin itd.
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) veg
źródła: