weganka

weganka (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛˈɡãnka], AS: [vegãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta przestrzegająca zasad weganizmu, będąca na diecie wegańskiej, nie jedząca pokarmów pochodzenia zwierzęcego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	weganka	weganki
dopełniacz	weganki	weganek
celownik	wegance	wegankom
biernik	wegankę	weganki
narzędnik	weganką	wegankami
miejscownik	wegance	wegankach
wołacz	weganko	weganki

przykłady:

(1.1) Jest weganką i tego nie zmieni. Gdy dosiada konia nie używa bata i zakłada najmniejsze i najłagodniej zakończone ostrogi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. weganin m, weganizm m

przym. wegański

przysł. wegańsko

czas. weganizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: weganin

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: weganin

• chorwacki: (1.1) veganka ż
• francuski: (1.1) végétalienne ż
• hiszpański: (1.1) vegana ż
• portugalski: (1.1) vegetalista ż, vegana ż
• słowacki: (1.1) vegánka ż
• włoski: (1.1) vegetalista ż, vegetaliana ż, vegana ż

źródła: